ਰੁੱਖ ਦੀ ਆਤਮਕਥਾ 
Rukh Di Aatmakatha



ਮੈਂ ਇੱਕ ਬੋਹੜ ਦਾ ਰੁੱਖ ਹਾਂ। ਪਤਾ ਨਹੀਂ ਕਿੰਨੇ ਸਾਲਾਂ ਤੋਂ ਮੈਂ ਸੜਕ ਦੇ ਕਿਨਾਰੇ ਖੜ੍ਹਾ ਹਾਂ। ਨੇੜੇ ਵਗਦਾ ਦਰਿਆ ਮੈਨੂੰ ਆਪਣੇ ਗੀਤ ਸੁਣਾਉਂਦਾ ਹੈ।


ਮੈਂ ਕਈ ਸਾਲਾਂ ਤੋਂ ਇੱਥੇ ਖੜ੍ਹਾ ਹਾਂ। ਮੈਨੂੰ ਦੇਖ ਕੇ, ਕਿੰਨੇ ਬੱਚੇ ਬੁੱਢੇ ਹੋ ਗਏ ਹਨ ਅਤੇ ਕਿੰਨੇ ਬੁੱਢੇ ਮੌਤ ਦੀ ਗੋਦ ਵਿਚ ਸੌਂ ਗਏ ਹਨ। ਮੈਂ ਸਦਾ ਸਭ ਦੀ ਭਲਾਈ ਵਿਚ ਜੁੜਿਆ ਰਹਿੰਦਾ ਹਾਂ। ਦੁਪਹਿਰ ਨੂੰ ਥੱਕੇ ਹੋਏ ਯਾਤਰੀ ਮੇਰੇ ਪਰਛਾਵੇਂ ਵਿੱਚ ਆਰਾਮ ਕਰਦੇ ਹਨ। ਬੱਚੇ ਮੇਰੇ ਪਰਛਾਵੇਂ ਵਿੱਚ ਖੇਡਦੇ ਹਨ। ਮੇਰੇ ਉੱਤੇ ਸੈਂਕੜੇ ਪੰਛੀਆਂ ਨੇ ਵਾਸ ਕੀਤਾ ਹੈ। ਸਵੇਰ-ਸ਼ਾਮ ਪੰਛੀਆਂ ਦੀ ਚਹਚਹਾਟ ਸੁਣ ਕੇ ਮੈਂ ਬਹੁਤ ਖੁਸ਼ ਹੁੰਦਾ ਹਾਂ।


ਲੋਕ ਮੇਰੀ ਬਹੁਤ ਇੱਜ਼ਤ ਕਰਦੇ ਹਨ। ਵਟ-ਸਾਵਿਤਰੀ ਦੇ ਦਿਨ, ਔਰਤਾਂ ਆ ਕੇ ਮੇਰੀ ਪੂਜਾ ਕਰਦੀਆਂ ਹਨ।


ਮੈਨੂੰ ਨਹੀਂ ਪਤਾ ਕਿ ਮੈਂ ਹੁਣ ਕਿੰਨਾ ਚਿਰ ਜੀਵਾਂਗਾ। ਕੁਝ ਵੀ ਹੋਵੇ, ਮੈਂ ਮਰਦੇ ਦਮ ਤੱਕ ਸਭ ਦੀ ਸੇਵਾ ਕਰਦਾ ਰਹਾਂਗਾ।